Beleg niet als Isaac Newton

Hij is de ontdekker van de zwaartekracht en een van 's werelds bekendste natuurkundigen: Isaac Newton (1643-1727). Albert Einstein noemde hem een grotere geleerde dan hijzelf. Newton was bovendien filosoof, theoloog, wiskundige, sterrenkundige, alchemist én belegger.

Isaac Newton kocht net voor de hype aandelen van de South Sea Company. Dit Britse bedrijf had de exclusieve handelsrechten verworven voor de handel met Zuid-Amerika en daarover waren beleggers in het jaar 1720 laaiend enthousiast - euforisch zelfs.

De sterk stijgende koers maakte Newton wantrouwig. Hij verkocht zijn aandelen van de South Sea Company na enkele maanden alweer, waarmee hij zijn belegging in korte tijd had zien verdubbelen.

Maar gestuwd door hype en hebzucht bleef de koers van de South Sea Company maar stijgen. Newton zag anderen om zich heen rijk worden - hijzelf niet.

Een aantal maanden later, en tegen een aanzienlijk hogere koers, besluit Newton - hij is dan 77 jaar - al zijn vermogen in dat ene aandeel te steken. De South Sea Company is op de beurs dan dubbel zoveel waard als de waarde van al het land in Engeland.

Slechts drie weken later knapt de zeepbel en later dat jaar besluit Newton tot verkoop. Newton realiseert daarmee een verlies van (omgerekend) EUR 4 miljoen. Vrijwel zijn hele vermogen is weg.

"Ik kan de bewegingen van hemellichamen berekenen, maar niet de waanzin van mensen," zou hij erover hebben gezegd.

Lessen

Vergeleken met 300 jaar geleden is informatie tegenwoordig veel sneller beschikbaar, en is het uitvoeren van transacties een stuk makkelijker en goedkoper. Maar dezelfde emoties die beleggers toen parten speelden - in de kern angst en hebzucht - zitten beleggers nog altijd dwars.

Dat Newton al zijn geld belegde in een enkel aandeel, maakte hem extra kwetsbaar. En in plaats van naar de onderliggende ontwikkelingen te kijken - de South Sea Company was onderliggend helemaal niet zo succesvol - keken beleggers vrijwel allemaal naar de koers. Dat maakt kwetsbaar voor emoties.

Beter nemen beleggers een voorbeeld aan Buffett. Hij vermeed eind jaren '90 aandelen van technologiebedrijven waarvan hij (toen) stelde deze bedrijven niet goed te snappen. Dat kostte Buffett een tijdlang wat rendement, maar zorgde er ook voor dat de grote beursdaling rond de eeuwwisseling geheel aan Buffett - en aan beleggers in zijn Berkshire Hathaway - voorbijging...